Met een monkey mind vol gedachten die alle kanten op stuiteren ben ik onderweg naar de cursus Mindful Run/Walk. Dan schiet me te binnen dat vanavond alweer de laatste les is. De reeks van vijf is snel gegaan. Te snel wat mij betreft… Gelukkig kan ik vanavond mijn hoofd temmen in het zonnige, mooie natuurgebied waar Esther haar les geeft. Ik kan me geen betere plek voorstellen. 

De andere dames staan al te trappelen om te beginnen. Het valt me op dat we tijdens de eerste les vooral kletsten over de inhoud van de les. Nu praten we over van alles en nog wat. Over loslaten en hoe je dat doet met je kinderen. Over patronen doorbreken. Over je comfortzone en of je daaruit stapt en hoe dan. Klinkt allemaal serieus, maar er is ook een hoop lol. Stuk voor stuk leuke vrouwen waar ik wat van kan leren. In slechts een paar weken tijd is een groepje onbekenden een hecht en persoonlijk clubje geworden. Best bijzonder!

Ik zie, ik zie wat jij niet ziet en het is…

Esther heeft voor deze laatste les een mooie mix gemaakt van de belangrijkste thema’s van de afgelopen weken. We starten met oefeningen uit de Tai-gong. Die brengen me direct ontspanning en energie. Ze vertelt dat deze oefeningen er ook voor zorgen dat je goed kunt aarden. 

Na de warming up lopen we een stuk met de focus op wat we zien. De opdracht: zie dingen die je anders niet gezien zou hebben. Opvallend is dat ieder van ons andere dingen ziet, terwijl we allemaal dezelfde route lopen. Zo zie je maar weer dat iedereen net een beetje anders naar de wereld kijkt. Waar de een vooral veel eetbare planten ontdekt, ziet de ander veel bijzondere vormen van bijvoorbeeld dieren in de takken.   

Tipje van de sluier 

De oefeningen die we verder vanavond doen - en de voorgaande lessen gedaan hebben - zijn bijna niet in woorden te vatten. Het zou de beleving plat slaan en de verrassing eraf halen. Zonde toch? Wil je toch een tipje van de sluier? De verschillende oefeningen in spelvorm zorgen ervoor dat ik er helemaal in opga. Ik lach veel, leer nieuwe dingen en ontspan. In blind vertrouwen stap ik uit mijn comfortzone. Ik oefen met focus, creativiteit, balans. En uiteraard ademhaling; dat is het centrale thema. 

Dikke plus voor mij

Ik geniet van de zelfgemaakte lekkere verrassing van Esther bij de thee en we praten na over wat deze vijfweekse cursus ons gebracht heeft. Ik merkte de afgelopen weken dat ik bewuster hardloop. Dat ik beter let op hoe mijn voeten landen en hoe groot mijn stappen zijn. En neus in, neus uit ademhaal. Dat is wel even wennen in het begin, maar het zorgt ervoor dat ik binnen mijn grenzen blijf. Hierdoor kan ik ondanks een fysieke beperking toch blijven genieten van de sport die ik graag doe: hardlopen. Dikke plus voor mij dus! 

Wekelijks kregen we van Esther en paar oefeningen als huiswerk. Dat klinkt schools, maar dat gaf echt verdieping. Gecombineerd met alle lessen heb ik een aardige rugzak gevuld met tools die ik in kan zetten om stress te verminderen. 

Opgeladen ga ik richting huis, zonder monkey mind. Die had ik na de warming up al gedag gezegd.