Met een man die veel van huis is en twee kleine kinderen was de sportschool met een vast lesrooster niet langer een optie en werd ik gedwongen een sport te zoeken die flexibel was qua tijd. Zo ben ik ongeveer twintig jaar geleden gestart met hardlopen.
Eerst in het donker een rondje door onze woonwijk te beginnen met de binnenste cirkel en vervolgens de buitenste cirkel. Onze wijk leende zich heel goed om het rondje uit te breiden. Met ups en downs bleef ik altijd tussen de 5 en 10 kilometer hangen. Mijn astma was de grootste oorzaak van het niet verder komen.
We verhuisden naar Amerika en snel vond ik aansluiting bij een hardloopgroepje van moeders van school. Hup de kinderen naar school en de moeders het park in. Na verloop van tijd trainde ik mee met hun voor een halve marathon. Maar om zelf mee te doen was de drempel veel te hoog. Na een jaar verhuisden we naar Thailand. Ik ging naar zumba, thai boxing training en yoga. Ook bleef het rondje hardlopen al was het wel korter omdat het ‘s ochtends vroeg al behoorlijk warm was. Bovendien zou ik voor een langere afstand van de compound af moeten om langs de weg hard te lopen maar dit was te risicovol met het oog op het verkeer. Ik ging steeds meer aan yoga doen en had verschillende yoga instructeurs met verschillende achtergronden en inzichten.
Toen het bericht kwam dat we terug naar Amerika moesten verhuizen was voor mij meteen duidelijk dat ik een yoga instructeurs opleiding wilde gaan doen. Lang leve het internet en al snel vond ik een opleiding die bij mij paste: kort en bondig. 8 dagen lang zaten we ‘s morgens om 6.30 uur in meditatie en waren we tot ‘s avonds 18.30 uur bezig. Thuisgekomen waren we nog niet klaar: huiswerk en oefeningen oefenen.
Er was tijdens de opleiding geen tijd voor huishoudelijke beslommeringen. Gelukkig na 8 dagen kwam het verlossende woord: GESLAAGD!
Mooi want ondertussen werden de moeders op school al ongeduldig dus ik kon meteen aan de slag. Twee jaar lang heb ik thuis yoga gegeven aan voornamelijk internationale dames. Een ervaring waar ik met een goed gevoel op terugkijk. Door de groepjes klein te houden ontstond er onderling ook een hechte band en voor mij was het mooi om te zien hoe ieder zich op zijn manier ontwikkelde. Het hardlopen hield ik bovendien ook altijd nog vol.
Weer lag er een verhuizing op de loer. Deze keer verhuisden we terug naar Nederland. Na enig onderzoek bleek dat de huur van een ruimte om yoga te geven te duur was. Ik was teleurgesteld wat moest ik nu?
Al snel zag ik een facebookadvertentie over de opleiding Mindful Run instructeur. WOW! Ik kon gewoon van 2 hobbies mijn beroep maken!!! Geweldig!!! En daar bleef het niet bij....
Mindful Run heeft mij al zoveel meer gebracht: ten eerste is mijn gezondheid stukken beter doordat ik minder astmaklachten heb en ten tweede hele mooie contacten.
Kortom: ik ben gewoon een bofkont!
Marja Hofman