Ik heb vrede met het feit dat ik niet “normaal” ben

De kunst van het hardlopen is het niet weglopen van jezelf. De kunst van hardlopen is ook niet om jezelf te vinden, want je bent er al.

 

De kunst van het hardlopen is het vinden van een plaats in jezelf waarin je in een ruimte komt.

Een ruimte waar de "normale" jij in je dagelijkse leven niet komt. Deze ruimt heeft geen afmeting, kleur of vorm. Het is in een ruimte komen waarvan je het bestaan niet wist totdat je in deze ruimte geweest bent.

Met het binnentreden van deze ruimte ben jij nog gewoon jij maar de definitie van jij gaat van "normaal" naar "speciaal". Het is een verandering die in jou plaatsvindt. Eigenlijk zijn daar helemaal geen woorden voor.

 

Regelmatig als ik hardloop treed ik binnen in deze ruimte, ik weet niet of er grenzen in deze ruimte zijn. Ik weet wel dat ik mij geheel ontspan en dat ik vreugde voel en dat ik in mijn ware zelf kom. Ik noem het dan wel eens “Zijn”.

 

Ik heb vrede met het feit dat ik niet “normaal” ben. Ik heb plezier om in mijn ware zelf te Zijn.

 

Ik ren al jaren en ik zegen al mijn rennen.

 

Ik ren met heel mijn hart, het heeft mijn ziel geopend.

 

Ik ben altijd aardig tegen mensen die tegen mij zeggen “Ik hoop dat je jezelf gaat vinden”. Ik hou van deze mensen omdat ze geen idee hebben wie ik ben en wat ik heb ontdekt. Ik hou van alle mensen die van hun tussenstop hun paleis hebben gemaakt. Ik hou van mensen die van veiligheid hun koninkrijk hebben gemaakt.

 

Ik ren en ontdek iedere keer weer prachtige avonturen.

 

Ik ren hard omdat het mijn ziel heeft geopend. Ik ren omdat ik ren.

Ik wens iedereen hele fijne feestdagen en een gezond 2015

Martijn Mensink