Dankbaarheid.

Wanneer je volledig in het hier en nu bent, dan voel je een soort van dankbaarheid. En dan doel ik niet op dankbaarheid, zoals iemand zich voelt als je het financieel beter hebt dan iemand anders of als je een goede prestatie hebt geleverd. Nee, dit is een soort van dankbaarheid die je misschien wel eens hebt gevoelt zonder dat daar ook maar enige reden voor was. Gewoon dankbaar zijn voor het leven zelf, zonder enige reden.

 

In deze wereld waar het draait om tijd en geld zijn maar weinig mensen in staat om voortdurend aanwezig te zijn in het hier en nu. De wereld waarin we leven is gebaseerd op vooruitgang. Ieder mens heeft zijn leven ingericht om maar snel vooruit te komen. Of het nu om studie, werk of om je sport prestatie gaat  het moet altijd meer, beter en sneller zijn dan wat was. Niemand neemt genoegen met minder, het moet altijd meer zijn. "Kom op! Vooruit met die geit..."

 

Met deze instelling is het bijna onmogelijk geworden om te leven in het hier en nu. Met deze levenswijze is het onmogelijk geworden om de dankbaarheid te voelen waar we allemaal op zoek naar zijn, toch? De rust, kalmte en tevredenheid om wat is.

 

Vanaf jongs af aan zijn we gaan leven vanuit ons hoofd. Dit werd ons al vroeg geleerd op school. De onzekerheid of sommige angsten die mensen al vanaf het 'kind zijn' bij zich dragen, kunnen tot op de dag vandaag nog steeds van invloed zijn op hun gedrag. Dit komt omdat ze denken..... mensen denken dat........

 

De meeste tijd die mensen doorbrengen, is in hun hoofd. Alles wat iemand nu doet is vaak gericht op een betere toekomst. Alles wat iemand nu doet is vaak gericht op zich straks beter te voelen. Maar wat is er mis met je gevoel van NU?

 

Door het aanleren van deze mentale levenshouding zijn we helemaal vergeten hoe het moet om te leven in het hier en nu. Ik weet zeker dat de meeste mensen die dit lezen niet weten wat dat is. Leven in het nu, ze verkeren in een mentale staat van zijn. Ze leven in denkbeelden van vroeger, of in de illusie van de toekomst en hierdoor missen ze de ervaring van het nu.

 

Veel mensen denken dat ze leven, maar neem van mij aan dat ze alleen maar aan het overleven zijn. Veel mensen denken dat ze grote stappen maken, maar ze draaien in kringetjes rond en komen geen stap verder. Ze zijn alleen maar druk in hun hoofd.

 

Mensen zitten altijd en overal in hun hoofd. Veel mensen zijn zo gewend geraakt aan deze staat van NIET ZIJN dat ze het zelfs nastreven om zoveel mogelijk NIET TE ZIJN.

 

Ik weet zeker dat iedereen uiteindelijk alleen maar op zoek is naar: rust, kalmte en ontspannenheid.

 

Het gebrek van rust, kalmte en ontspannenheid is voor veel mensen alleen maar de reden dat ze zo druk zijn.

 

Veel mensen kunnen zich helemaal niet meer herinneren wat ze nu precies zijn kwijt geraakt omdat het om een gevoel gaat. En als jij niet goed weet wat je kwijt bent, kun je het natuurlijk ook niet echt missen. Het enige wat overblijft naar mate je ouder wordt is een leeg gevoel. Een gevoel dat je niet kunt plaatsen, een gevoel van: 'er is iets maar ik weet niet wat'.

 

Weet je wie de schuldige is van dit gevoel? De tijd! In ons hoofd zijn we alleen maar bezig met 'leven in de tijd'. We zijn continu bezig met wegvluchten van gisteren en fanatiek op jacht zijn naar morgen. We zijn overal mee bezig en vergeten helemaal bewust te zijn van het hier en nu. Dat is het enige moment, een ander moment is er helemaal niet.

 

Op het moment dat je wakker wordt, voel je pas weer de dankbaarheid en dan weet je precies wat ik bedoel met DANKBAARHEID.

 

Namasté,

 

Martijn Mensink